کد مطلب:301305 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:204
آفرینش نوری حضرت
1- رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هنگامی كه خداوند متعال آدم ابوالبشر را آفرید و از روح خود در او دمید، آدم به جانب راست عرش نگریست، پنج هیكل و شبح نوری را در حال ركوع و سجود دیده گفت: پروردگارا آیا قبل از من كسی را از خاك و گل آفریده ای؟ فرمود: نه، ای آدم، گفت پس این پنج هیكلی كه به شكل و قیافه خودم می بینم كیستند؟ فرمود: اینان پنح نفر از فرزندان تو می باشند كه اگر آنان نبودند تو را نمی آفریدم. اینها پنج تنی هستند كه برای آنان پنح اسم از اسامی خودم را جدا ساخته (و آنان را به آن اسامی نامیدم) اگر آنان نبودند، بهشت و دوزخ، عرش و كرسی، آسمان و زمین و ملائكه و انس و جن را نمی آفریدم، من محمودم و این محمد است، من عالی هستم و این علی است، من فاطرم و این فاطمه است، من احسانم و این حسن است، و من محسنم و این حسین است، به عزت خود سوگند یاد كرده ام كه هیچ كس به اندازه یك ذره بغض و كینه آنان را نزد من نیاورد مگر اینكه او را به دوزخ خود وارد سازم و از این كار پاكی هم ندارم.
ای آدم، اینان بر گزیدگان من از میان افریدگانم می باشند، به وسیله آنان رهائی بخشیده، و به آنان هلاكشان می كنم، اگر تو به من نیازی داری به اینان توسل بجوی.
رسول خدا بعد از این سخنان فرمود: ما كشتی نجاتیم، هر كس به آنان چنگ زند نجات یافته و هر كس از آن دوری گزیند نابود شده است، هر كس نیازی به خداوند دارد به وسیله ما خانواده از خداوند درخواست كند. [1] .
[1] فرائد السمطين،1/ 36.